Ornat to wierzchnia ozdobna szata liturgiczna, bogato zdobiona lub haftowana, wywodzi się od rzymskiej szaty, będącej rodzajem płaszcza bez rękawów. Od XIII wieku jest rozcinany z boków, aby nie krępować ruchów kapłana. Noszony w czasie Mszy Świętej.
Ornaty (fot. poniżej) liturgiczne dla kapłanów, które zakładane są podczas mszy świętej mają różne kolory, które zależne są od konkretnego okresu liturgicznego lub wydarzenia w wierze chrześcijańskiej. Każda z poniżej wymienionych barw ma swoje określone znaczenie, którego kapłani ściśle muszą przestrzegać. Bywa, że jeden kolor może zastąpić drugi.
CZERWONY
Używany:
Wielki Piątek
Niedziela Męki Pańskiej
Święto Krzyża Świętego
Msze ku czci Męki Pańskiej
Wspomnienie świętych męczenników
Niedziela Zesłania Ducha Świętego
Święta Apostołów i Ewangelistów.
ZIELONY
Używany: w ciągu roku (w tak zwanym "okresie zwykłym").
FIOLETOWY
Używany:
Okres Wielkiego Postu
Okres Adwentu
Msze za zmarłych.
RÓŻOWY
Używany:
IV Niedziela Wielkiego Postu (Laetare)
III Niedziela Adwentu (Gaudete).
CZARNY
Używany:
ewentualnie w Mszach za zmarłych.
BIAŁY
Używany:
okres Wielkanocny, okres Bożego Narodzenia, uroczystość Wszystkich Świętych (1.XI), uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela (24.VI), święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny, święto Katedry św. Piotra (22.II), święto św. Jana Ewangelisty (27.XII), święto Nawrócenia św. Pawła (25.I), święta i wspomnienia Aniołów oraz świętych, którzy nie byli męczennikami, święta i wspomnienia Chrystusa Pana, z wyjątkiem tych, które dotyczą Jego Męki.
NIEBIESKI
Używany:
kolor niebieski jest kolorem maryjnym. Dozwolone jest używanie go we mszach o Najświętszej Maryi Pannie oraz podczas mszy roratniej.
Kolor używany w zastępstwie białego:
ZŁOTY
Używany:
Kolor złoty jest używany wymiennie - zastępuje wszystkie inne kolory liturgiczne (biel, zieleń i czerwień), poza fioletowym i czarnym.
Stosowany jest w czasie najważniejszych, uroczystych celebracjach.
SZATY LITURGICZNE
Biorąc pod uwagę symbolikę białej szaty, przypominającą chrzest i czystość duszy, a także fakt, że nosimy ją podczas sprawowania najświętszych tajemnic, należy dbać o to, aby alba była zawsze “białą szatą”.
To “skrócona” alba. Ma podobna symbolikę, lecz nie wyraża jej tak wymownie. Powinna być ona prawdziwie biała i nie należy zastępować ją przezroczystą “firanką”.
U kapłana zawieszona na szyi i opadająca swobodnie z przodu. Symbol świętej władzy kapłana. Noszona podczas nabożeństw, spowiedzi oraz Mszy Św.
Prostokątna, biała chusta nakładana na szyję i ramiona pod albę. Wywodzi się od chusty noszonej przez ludzi wysokiego stanu. Symbolizuje czystość myśli kapłana. Chroni przed potliwością noszącego go oraz zakrywa ubranie.
Kapłan jest osobą, której udzielono święcenia kapłańskie i najważniejszą osobą w liturgii. To on jej przewodniczy, odczytuje teksty Ewangelii i rozdaje komunię świętą. Kapłan zazwyczaj w dzień powszedni ubiera czarną sutannę z szeregiem guzików, białą koloratkę i pektorał. W trakcie mszy świętej zakłada ornat, stułę, albę oraz huerał. Natomiast w trakcie procesji przybiera kapę oraz welon, gdy odprawia błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Strój noszony przez zakonników nazywamy habitem.
Kapa - wierzchnia szata, używana pierwotnie podczas procesji, obecnie także w uroczystej liturgii godzin, podczas nabożeństw z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i do udzielania sakramentów poza Mszą świętą.
Welon - szeroki szal używany podczas przenoszenia i podniesienia monstrancji z Najświętszym Sakramentem.
Koloratka - biały, sztywny kołnierzyk, który noszą duchowni katoliccy.
Pektorał - chrześcijański ozdobny krzyż, noszony przez księży.